wtorek, 28 listopada 2017

Eksperyment z odrobiną sztuczności

Dziś temat, którego prządki i dziewiarki nie lubią. Poliester! Lubimy naturalne włókna, które nie skrzypią nam w dłoniach. Jednak każdy kiedyś zaczynał i szukał niedrogich materiałów do nauki. No bo przecież nie wszystkie pierwsze nitki są równiutkie. Postanowiłam sprawdzić taki materiał, jakim jest czesanka o zawartości 55% poliestru i 45% merino. Na razie jestem po teście farbiarskim i muszę przyznać, że uczucia mam mieszane. Moja doświadczalna czesanka nie wchłonęła w całości barwnika, ale za to powstał piękny pastelowy melanż, dający wrażenie oszronionej czesanki :-) Przyznam szczerze, że taki równomierny melanż jeszcze nigdy mi nie wyszedł, gdyż zależy to od odpowiedniego przemieszania włókien. Włókna poliestrowe po prostu nie wchłonęły barwnika i takie cudeńko powstało :-) Myślę, że jeszcze sięgnę po tę czesankę, gdy będę potrzebowała takiego efektu. Oczywiście w dotyku można wyczuć, że to nie alpaka, czy merino. Jednak dla początkujących chyba może być :-) Na 100% będę wiedziała, kiedy ją uprzędę, o czym postaram się poinformować, gdy tylko to się stanie :-)

I co myślicie o moim poliestrowym eksperymencie? ;-)

piątek, 24 listopada 2017

Turkusowy Baran :-)

Wracam :-) Mam nadzieję, że tym razem na dłużej ;-) Witam po przerwie :-)
Ten post będzie o turkusowym baranie, czyli nastąpi pierwszy etap wspomnień z okresu mojej nieobecności tutaj :-)
Pojawił się u mnie pod koniec lata.... Zabarwiłam czesankę z merynosa i jedwabiu (pół na pół) na takie bardzo letnie kolorki.
Uprzędłam z tego przemiłego w dotyku cuda nitkę, do której nie tylko ja zapałałam miłością od pierwszego wejrzenia ;-)

I tak  co chwilę zgłaszali się chętni do przygarnięcia, że nazwałam ją "Turkusowym Baranem", gdyż ilościowo, to pewnie prawie tyle jej uprzędłam, ile z baranka runa można uzyskać. :D
Szczerze powiedziawszy, to z czasem zrobiło się  to nieco nużące... Nie za bardzo lubię robić dużo czegokolwiek.... Jednak patrząc tak na kolory, które uwielbiam i zapełniając kolejne szpule, przepuszczaną przez moje palce nitką, pychol sam się uśmiechał :-)

Na razie to tyle.... Niebawem o bardziej szalonych wybrykach mych osobistych z wykorzystaniem kołowrotka :-)

Witajcie raz jeszcze po długiej przerwie i do miłego niebawem :D



sobota, 15 października 2016

Konkursowo... Czyli jesienne mieszanie.

Jako że ostatnio za oknem jesienne nastroje i to w tym gorszym wydaniu, postanowiłam poprawić humor sobie i innym. Właśnie ma mojej stronie na Facebook`u ogłosiłam konkurs, w którym nagrodą jest 200g. mieszanki do przędzenia w jesiennej kolorystyce. Jeśli macie konto na Facebook`u, to zapraszam. Za jakiś czas zrobię taki konkurs też tutaj na blogu :-)

Link do konkursu
https://www.facebook.com/isabellayarn/

środa, 12 października 2016

Wełna - moja miłość... Rozważania czas zacząć...

Od lat wełna jest moją miłością. Techniki się zmieniają. Wzory się zmieniają. A wełna jest i będzie już pewnie zawsze...
Zaczęło się od filcowania, nie da się policzyć ile już było szali, czapek, kapeluszy, mitenek, broszek itd. itp. A jako, że potrzeba matką wynalazków, to zainteresowałam się wrzecionem, na którym kręciłam sobie pierwsze niesforne nitki na frędzle do szali. I tak to się zaczęło z kręceniem nitek. Jakiś czas minął, zanim zrobiłam krok do przodu i postanowiłam zmierzyć się z tajemniczym urządzeniem, jakim kilka lat temu był dla mnie kołowrotek. Udało mi się zakupić nowy na Allegro. Miałam szczęście, gdyż pewien stolarz postanowił wyprodukować kilka replik starego kołowrotka. Nie zaprzyjaźniłam się z nim jednak i euforia bardzo szybko opadła. I tak sobie dalej filcowałam, a frędzelki kręciłam na wrzecionie. Przyszedł jednak dzień, w którym trafiam do Klubu Prządki na Facebook`u, a tam poznałam Incarnę. Jej upór i cierpliwość w stosunku do mnie - bezradnej istotki, dla której przędzenie to czarna magia spowodował, że powstały pierwsze art. yarny. I wtedy przepadłam.... Wkręciłam się i już się raczej nie wykręcę. Moja pani profesor wtedy przędła piękne cienkie niteczki, a ja zafascynowana swoimi artami zarzekałam się, że nigdy nie będę przędła tak, jak ona. I oto dziś są nitki mojej produkcji, które uwielbiam i tym uwielbieniem chcę się tu z Wami dzielić. Mam nadzieję, że znajdziecie tu coś ciekawego dla siebie i będziecie mnie odwiedzać.